HOME | DD
Vrolok87 — Victor
Published: 2010-06-01 22:26:30 +0000 UTC; Views: 1271; Favourites: 25; Downloads: 0
Redirect to original
Description
ABOUT THE CHARACTERThis is Victor, my friend's... let's call him Sire, but he didn't Embrace her. He only lied to her, that he's her creator and in fact he protects her.
He's also Sheriff of Berlin and a blood (human) brother of Berlin's Prince. Also - very close friend of Fenris, the Malkav, that you can see at one of those portraits.
Clan: Brujah. I don't know if it's visible on the picture, but it's really easy to piss him off.
It was very nice to show Marta (my friend) this portrait and to tell her, what's her Sire's name. She squeezed, that he likes this name and his look very much. And she just loves to piss him off.
She really do. Sometimes I don't have to play his anger. I mean - it's not hard to show it off.
Because to be honest - as I play him the most as a Storyteller, I made my role easier with just giving him my own character. ABOUT THE PICTURE
Another one from Vampire: the Masquerade OC's portraits series. The others you can see here:
This one though is made with a bit differebt technic. But let's say it's because I discovered the different way of painting in Photoshop and think of this as my skills improvement. But the original portraits - with pencil, in my notebook - were made at the same time, in December, when I was working in call center and was bored as hell. I had to do something with my hands. So I drew my OC's for the campaign I created for Marta.
Firstly I drew him without a hat, but while making it in Photoshop I thought it'd look better with the hat. Especially, that Victor almost always has a hat on his head. And generally dresses like he's an italian mafioso from '30 of 20th century.
Soon I'll submit step-by-step of this work. And the pencil version.
Related content
Comments: 75
Heh! 
👍: 0 ⏩: 1
Da sie rysowac w pracy? 
Bardzo podoba mi sie jego inteligente spojrzenie swoja droga.
👍: 0 ⏩: 1
Wtedy mogłam. Pracowałam przez chwilę w call center, nie mogąc znaleźć innej pracy.
👍: 0 ⏩: 1
Ha, znam to! Wiele moich postaci to tez kwintesencje moich cech charakteru - nie koniecznie zlych, czasami poprostu dziwnych. Jestes MG?
👍: 0 ⏩: 1
Jestem. 
Chociaż mistrzowanie mi się też podoba.
U mnie większość postaci ma złe cechy mojego charakteru, nie wiem właściwie, czemu. Albo są kwintesencją moich dziwacznych pomysłów, których jako ja nie wprowadziłabym w życie.
Ale fakt, że są i takie postacie, które mają ze mnie wszystko, co dobre. Co nie zmienia faktu, że i tak są skur... Nie są mili, na pierwszy rzut oka. Ale ich złe cechy nie są moje. Po prostu są.
👍: 0 ⏩: 1
👍: 0 ⏩: 1
Jesteś może z Warszawy? Powiedz, że tak i że chciałabyś zagrać.
Moje postacie są z wiekiem (moim) coraz bardziej odjechane. Im dłużej patrzę na ten świat, tym gorze3j moje postacie się zachowują. Ostatnio jako gracz miałam Mirę - Toreadorkę, która - już w czasie gry i właściwie przypadkowo - zafascynowała się nekromancją i generalnie czarną magią. I tak z miłej, młodej i nieco naiwnej dziewczyny zmieniła się w coś w rodzaju szarej eminencji, działającej z cienia, tylko i wyłącznie dla swojego dobra i potrafiącej nawet zdradzić, jeśli jej to akurat było na rękę.
👍: 0 ⏩: 1
Szczerze mowiac to mieszkam na razie w Anglii. Ale wracam co jakis czas do Warszawy. To fajny pomysl! Grasz w Maskarade? Mroczne Wieki? Czy Requiem (mam nadzieje ze nie...
Tylko ostrzegam ze ja zauwazylam ze z czasem moje postacie staja sie coraz lagodniejsze...kiedys sie tworzylo jakies bardzo zimne/okrutne/dziwne...a teraz jakos nie umiem. Wiec obawiam sie ze dla normalnego gracza w VtM to moglo by byc wszyskto za...fluffy
Masz moze jakis obrazek Miry w galerii swoja droga?
👍: 0 ⏩: 1
W Maskaradę. Grałam kiedyś w Mroczne Wieki, ale to nie to, o co mi chodziło, a Requiem - szczerze mówiąc - nie do końca łapię.
E tam - fluffy. Powiem Ci, że przychodziło mi radzić sobie z różnymi rzeczami. Poza tym, to, że moje postacie są na pierwszy (a często i na dziesiąty) rzut oka skończonymi draniami (bo nie chcę się tutaj wyrażać), to nie znaczy, że nie mają drugiego dna i żadnych uczuć. Najczęściej to ich draństwo wypływa z jakichś głębszych przyczyn, urazów i niepowodzeń. No i uważam, że wampiry powinny być ludźmi, a nie mhhhrocznymi istotami z piekła rodem. Jeśli któryś zatracił człowieczeństwo, to jego problem. Ludzie tacy też się zdarzają. Jak to w podręczniku było określone - przeciętny człowiek ma Człowieczeństwo na 7. Skoro można mieć max. 10, to znaczy, że można być wampirem bardziej ludzkim, niż większość ludzi, nie?
A wracając do różnych przeżyć, do których jestem przyzwyczajona - oto jedna z sytuacji, przez które musiałam przejść jako MG:
Sesja, prowadzona przeze mnie.
Nowo Przeistoczone Dziecko zostaje przedstawione Księciu. Zachowuje się ogółem skandalicznie. Wreszcie wypaliła do Księcia:
- A on - wskazuje na swego Stwórcę - mówi, że wszyscy jesteście nudni i beznadziejni!
Książę, po chwili namysłu, do owego Stwórcy: - Chyba będę musiał ograniczyć ci menu.
I ona mi takie rzeczy robiła przez cały czas! Ten Stwórca, btw, to właśnie Victor. Dziewczyna nazywa się Gryzelda. Już nic mnie nie rozwali, jak sądzę.
Więcej tutaj: [link] jeśli Cię to interesuje.
Nie mam Miry, oprócz tego: [link] Ale uważam, że niespecjalnie mi wyszło. Tu: [link] jest jeszcze szkic, którego z bliżej mi nieznanych przyczyn, nigdy nie udało mi się skończyć.
A Ty? Rozumiem, że lubisz Maskaradę? A masz jakieś fajne kfiatki z sesji?
A masz jakąś swoją ulubioną postać?
👍: 0 ⏩: 1
Ja gram w Maskarade i Mroczne Wieki. Od jakiegoś roku mniej więcej tylko w Mroczne Wieki bo zawiesiliśmy maskaradowa przygodę.
GENIALNA historia! Ta z dzieckiem i księciem! Obejrzałam te kwiatki z innych sesji. Urocze! Ciekawe co powiedziałaś o tym ze negatywne cechy Twoich postaci pochodzą głownie z powodu głębszych przyczyn czy nie powodzeń. Jeżeli jest cos co mnie nie przekonuje to zły po prostu (no chyba ze zły wariat po prostu – w takim wypadku to spoko!
W moim przypadku wszystkie postacie w mojej galerii to postacie z wampira – za wyjątkiem autoportretu z psem. Trudno nawet powiedzieć kto jest ulubiony, wszystkich ich kocham
A jeżeli chodzi o kwiatki – wskoczyłam kiedyś do kanału pełnego aligatorów żeby uniknąć „pułapki” na mostku.
MG: Jest kanal a nad nim waski mostek.
Ja: Hmm....pewnie pelen pulapek. Wskakuje do wody!
MG: o_O......................
To sie dramatycznie skonczylo.
👍: 0 ⏩: 1
Haha! 
A, dzięki. 
Tak, ja też nie lubię "złych po prostu". Za płytkie to i nieprawdziwe, więc nie może robić na mnie wrażenia.
Tak więc moje postacie są przemyślane w najdrobniejszych szczegółach (nawet jakiego koloru był pierścionek, który miała na sobie ich matka w dniu ich pierwszych urodzin, jeśli jest to konieczne). Nie zawsze wykorzystuję wszystko, ale gdzieś tam jednak to jest i jeśli sytuacja by tego wymagała, to zostałoby to powiedziane. Lubię tak.
👍: 0 ⏩: 1
Absolutnie!
Swoja droga, spisujesz kiedykolwiek tego typu historie?
👍: 0 ⏩: 1
Mój też, choć rzadko mam okazję z kimkolwiek zagrać. Najczęściej po prostu wymyślam sobie jakąś postać, którą jestem i odgrywam ją sobie w różnych sytuacjach, kiedy jestem sama. A kiedy jestem między ludźmi, odgrywam sobie równe scenki w wyobraźni. I robiłam tak chyba zawsze. Od kiedy pamiętam, na długo przed tym, jak dowiedziałam się, że istnieje coś takiego, jak RPG. Pomaga mi to przeżyć. Czasami.
Nie, to żadna historia, wymyśliłam to na poczekaniu, żeby podać jakiś przykład. Jak chcesz, to dorób sobie do tego jakąś ideologię. 
Uhm... No. Masz teraz pojęcie jak bardzo pokręcona jestem.
Czasem spisuję te historie, ale rzadko, niestety. Jakoś mam wszystko w głowie, wszystko pamiętam i wiem, po czym jak próbuje spisać, to mi to ucieka. 
👍: 0 ⏩: 1
Historia super! Znam to uczucie kiedy opowieść tworzy się „sama” ale obawiam się ze nie potrafiła bym tak fajnie jej potem opisać jak Ty. O gangrelu którego widziałaś miałam spisane chyba 15 stron opowiadań/anegdotek. Ale niestety straciłam wszystko jak mi się zniszczył komputer. Oprócz tego nigdy nic nie spisywałam historii ale zapisywałam tytuły gigantycznej ilości anegdot i krótkich opowiadań naszych postaci – żeby nie zapomnieć.
Ja raczej gram, choć jedna przygodę teraz prowadzę. Tez wtedy skupiam się bardziej na postaciach i pozwalam fabule „narastać” w przeciwieństwie do naszego drugiego MG który ma fabule wymyślana bardzo konkretnie. Bardzo chętnie bym zagrała!!!! Powinnam być w Polsce w kwietniu albo w lipcu. Mam jeszcze dwóch graczy z którymi zawsze gram – mam nadzieje ze to nie kłopot? Czy wolała byś grać czy prowadzić?
👍: 0 ⏩: 1
Wolałabym zagrać. Nie grałam od dwóch lat i tęsknię do tego.
A wolisz raczej intrygo, zagadki i takie tam, czy rozwałkę? Bo ja to pierwsze i zresztą uważam, że Wampir jest stworzony do takich właśnie rzeczy, w przeciwieństwie na przykład do Warhammera, którego nie lubię.
Ja anegdotek nie spisuję. Jeśli coś zapamiętam śmiesznego, to tak, ale generalnie mam historię postaci, a anegdotki wymyślają się same na poczekaniu, jeśli są potrzebne.
Ale to wielka szkoda, że straciłaś to wszystko.
👍: 0 ⏩: 1
Ja mam tak koszmarne pismo ze nie ma najmniejszego sensu żebym spisywała na kartkach. Sama bym nic z tego potem nie rozczytała
Chyba wole raczej intrygi. Choć trudno ocenić właściwie. Na pewno nie lubię ciągłych walk i rzutów kośćmi...to często bywa nudne. Nasze przygody miały też sporo takiego...bajkowego elementu. Nie dokładnie fantasy a bardziej mitologia/ludowe przesądy.
Jak długie włałciwie były przygody w które grałaś jeżeli można spytać?
👍: 0 ⏩: 1
Ja stanowczo wolę intrygi. Nawet w różne walki wolę się nie pchać raczej. Chociaż, to już zależy od postaci. Ale jeśli sesje polegają tylko na "no to idziesz, a za tym krzakiem też czai się potwór", to już jest przegięcie.
A, zależy. Kiedy zaczynałam grać te kilka lat temu, to dniami chodziliśmy z przyjaciółmi po górach albo strzelaliśmy z wiatrówek, a nocami graliśmy. I tak przez dwa tygodnie wyjazdu, a potem, po powrocie ta jedna przygoda ciągnęła się jeszcze z miesiąc. To było chyba najdłuższe. A potem przygody były coraz krótsze w miarę, jak chcieliśmy próbować coraz to nowych systemów i zaczęliśmy dorastać - wchodził brak czasu. Najkrótsze moje przygody to tzw. "jednostrzałówki".
A Ty wolisz Maskaradę, czy Mroczne Wieki? W co wolałabyś zagrać, jak przyjedziesz? Bo szczerze powiem, że ja w Maskaradę.
👍: 0 ⏩: 1
Ja tez zwykle wole unikać walk. Za wyjątkiem Beatrix - to ta ruda dziewczyna w śniegu. Jest absolutnie trigger-happy i raczej najpierw atakuje a dopiero potem pyta. Ventrue.
Właściwie trudno mi powiedzieć co wole. Zaczęłam od maskarady i mam do tego straszny sentyment. Mroczne Wieki po prostu dają mi możliwość łączenia ze sobą 2 pasji, ale chyba bym nie powiedziała że wole...
👍: 0 ⏩: 1
Dwóch pasji? Wampirów i fantasy, czy wampirów i fascynacji średniowieczem?
Mi jakoś przeszło, i średniowiecze, i fantasy. Byłam tym całkowicie pochłonięta w gimnazjum, a teraz jakoś wolę dzisiejszą rzeczywistość, najlepiej zniekształconą w stronę mroku. Typu właśnie Maskarada czy "Nigdziebądź" Gaimana. Czytałaś może?
A Ventrue był swojego czasu moim ulubionym klanem. Do tej pory mam do nich sentyment.
👍: 0 ⏩: 1
Średniowiecza. Nie lubię fantasy. Lubię mitologie, baśnie i historie ludowe ale nie lubie fantasy.
Nie czytałam Gaimana niestety. Ostatnio w ogole nie czytam, bo czasu mi brak. Caly wolny marnuje na rysowanie!
Ja Ventrue strasznie nie lubiłam - a potem sie przekonałam i teraz bardzo lubię.
👍: 0 ⏩: 1
Jak mówiłam - mi przeszło. Samym średniowieczem się fascynowałam przez cała podstawówkę i pół gimnazjum. W sumie, to nawet nie wiem, czemu teraz już tak nie jest. 
Btw - przypomniała mi się mama. W historii,filmach i książkach historycznych grzebię od niepamiętnych już teraz czasów. Niedawno przetłumaczyłam na mamy potrzeby "Gunpowder, treason & plot" (mama niespecjalnie mówi po angielsku, a jeszcze ze szkockim akcentem, to już w ogóle). Siedzimy, oglądamy, nagle mama wypaliła "a właściwie, to czemu ten film ci się podoba? Przecież ty nie lubisz historii?" Zatkało mnie. Chwilę zajęło mi zebranie szczeny z podłogi. "Ale... Jak to: nie lubię? "No, tak, mówiłaś, że nie lubisz historii." "A kiedy to było?" "E... No, jakoś w czwartej klasie."
Gaimana poczytaj, warto.
A ja czytam przed pójściem spać i "na tronie". I wbrew pozorom, idzie mi całkiem szybko, chyba, że ciężko mi przebrnąć przez język, jakim książka jest napisana. Teraz na przykład czytam "Notre-Dame de Paris" Hugo i początek był dla mnie straszny. Czytałam jedną - dwie strony dziennie, kiedy zwykle czytam po dwadzieścia - trzydzieści za jednym posiedzeniem. Ale teraz już poszło, jak przeszłam przez wprowadzenie i dokładny opis Paryża i porównanie, jaki był w XVI wieku, a jaki jest teraz (w wieku XIX).
Czemu ich nie lubiłaś? Chociaż nie, nie mów. Wiem. Bo z opisu klanu wynika, że to straszne sukinsyny, ogólnie rzecz biorąc. Są wyniośli i z pospólstwem, to oni się nie zadają.
👍: 0 ⏩: 1
O historia z mama super!
Zazdroszczę dyscypliny w czytaniu. Ja teraz czytam góra jedna nie-filozoficzna książkę rocznie.
A ventrue nie lubiłam bo...sama nie wiem, wydawali mi się tacy...trochę dziecinni. Ale z czasem bardzo się przekonałam. Wydaje mi się ze są wyjątkowo fajni na nie-idealnych, ale jednak pozytywnych bohaterów.
👍: 0 ⏩: 1
Czemu z dezaprobatą?
Dyscypliny, jak dyscypliny. Ja po prostu MUSZĘ czytać - inaczej świruję.
Btw - kiedy poznałam Maskaradę, pierwszy klan, który mi przypadł do gustu, to Malkavian. I zadowolona z siebie, grałam Malkavem. 
A Ty jaki klan najbardziej lubisz?
Mi się wydaje, że Ventrue są idealni na bardzo niefajnych i niepozytywnych bohaterów. Zimne dranie.
👍: 0 ⏩: 1
Ja tez uwielbiałam Malkavian jak zaczęłam Maskarade!! 
Ta ostatnia opcja Ventrue którą opisałaś to bardzo fajny pomysł – nigdy na to nie wpadłam. U mnie raczej myśl była – arogancki arystokrata – ale jednak heroiczny. Można go nie lubić – ale to zwykle zazdrość!
👍: 0 ⏩: 1
Heh, to kolejna nasza wspólna cecha.
Ja Gangreli jakoś nigdy specjalnie nie lubiłam. Potem zwyczajnie przestali mi "przeszkadzać".
Tzimisce też mi się nigdy nie podobali. Bardziej Lasombra, ale też niespecjalnie. Sabat mnie nigdy nie ciągnął. Najpierw byłam bardzo za Camarillą, a teraz jestem raczej neutralna i gram głównie neutralnymi postaciami. Albo sukinsynami, którzy są pozornie za Camarillą, a tak naprawdę dążą do własnych celów.
A Brujah po prostu nienawidzę. I zdaję sobie sprawę, że mówię to pod portretem jednej z moich ulubionych postaci - Brujaha właśnie.
U mnie w odniesieniu do Ventrue były właśnie te dwie myśli.
👍: 0 ⏩: 1
No tak, Kapadocjanie sa z Mrocznych Wieków więc skoro nie lubisz to nic dziwnego ze nie będziesz mieć do nich jakichkolwiek uczuc. Andronikos [link] jest kapadocjaninem (rysunek jest naprawde kiepski - moj pierwszy komputerowy). Zwykle wychodzą mi na lekko neurotycznych, aspołecznych choć w sumie przesympatycznych akademików zafascynowanych wszystkimi gałęziami wiedzy ale jednak najbardziej krojeniem ludzi.
Ja tez nie lubiłam sabatu...wydawał się taki...szczeniacki! Wszystkie moje współczesne postacie były albo neutralne (ravnos, giovanni i tzimisce) albo jak Victor mało aktywnymi członkami Camarilli.
Ciekawe że nienawidzisz Brujah! Czemu? Za głosni,irytująco naiwni, aroganccy kiedy nie mają z czego być dumnym?
👍: 0 ⏩: 1
To faktycznie fajni są. Przynajmniej w Twoim wykonaniu.
Szczeniackim masz rację. To jest to, o co chodzi.
Jeśli mówisz o moim Victorze, to on akurat zadziwiająco mocno angażuje się w sprawy Camarilli. Jest w końcu Szeryfem.
Tak, nie lubię ich, bo są brutalni. Takie maszyny do zabijania, silne i krwiożercze mięso armatnie. Tak, jak ja ich widzę, to w większości składają się z takich łysych, którzy przy porozumiewaniu się ze sobą (za pomocą porykiwań i chrząknięć, między którymi "spację" stanowi słowo "kurwa" - oznaczające poza tym praktycznie wszystko) używają innych pudeł rezonansowych, o których istnieniu normalny człowiek nawet nie wie.
👍: 0 ⏩: 1
A jaka jest jego relacja z Primogenem Malkavian właściwie? To bardzo nietypowe w sumie!
👍: 0 ⏩: 1
Tak, też.
Oba te klany uważam za maszyny do zabijania.
Śmiesznie tak - urodzić się i mieć na karku kogoś znacznie starszego, kto na ciebie poluje dlatego, że jesteś taki, jak on. 
A, kumplują się po prostu. W gruncie rzeczy są równie pokręceni i lubią eksperymenty na ludziach. Nie tyle "zobaczmy, co masz w środku" albo "a co się stanie, jak wstrzyknę ci to", tylko raczej "a co się stanie, jeśli zabiorę ci twojego ulubionego pluszaka?" Innymi słowy - dobrze się bawią, obserwując ludzkie reakcje i uczucia. I nie tylko ludzkie.
👍: 0 ⏩: 1
Hmmm...ciekawe że się kumplują. To bardzo nietypowe wydaje mi się żeby Brujah i Malkavianin...Ciekawe! Swoją drogą, twój Fenris brzmi jakby świetnie się dogadał z Malgavianinem który manipulował moim małym Gangrelem
👍: 0 ⏩: 1
Nietypowe, faktycznie, ale też, jak mówię - oba są na swój sposób pokręceni Fenris wierzy, że jest bogiem nordyckim, Victor nie dba o innych, tylko z ciekawością dziecka, wyrywającego skrzydełka musze, obserwuje ludzi.
A świetnie by się Fenris dogadał z tym Twoim Malkavem? Czemu? Jak on miał na imię w ogóle? I w jaki sposób manipulował Victorem?
👍: 0 ⏩: 1
Nazywa się Caradog. A myślę ze by się dogadali bo on tez fascynuje się reakcjami i uczuciami ludzi i wampirów. I też chętnie ukradł by ulubionego misia żeby zobaczyć reakcje.
Victorem manipulował na różne sposoby:
– Twój Stwórca chciał żebyś mnie chronił – nie, my nie idziemy ich zastraszyć, ja idę porozmawiać a ty będziesz mnie chronił! – Jeżeli ty się tym nie zajmiesz to zajmie się tym Nosfertatu (inny ochroniarz) – Corvin nie wspominał że jesteś taki leniwy! No...jeżeli twoje słowo tak mało znaczy...ZRÓB TO! - Ufam że sam to załatwisz!-
Generalnie mieszanka krytykowania go i odwoływania się do jego poczucia obowiązku, nagłych wybuchów agresji i rzadkich momentów sympatyczności które kompletnie wybijały Victora z rytmu.
👍: 0 ⏩: 1
Innymi słowy - szantaż emocjonalny, tak często stosowany przez rodziców wobec dzieci. Paskudne.
👍: 0 ⏩: 1
Rzeczywiście! Nigdy o tym tak nie myślałam!
👍: 0 ⏩: 0
I like Victor! He is dark, but seductive and looks like he has a secret.
👍: 0 ⏩: 1
He has many secrets. 
👍: 0 ⏩: 0
Nie. Lubię stonowane kolory.
No i w tym obrazku by raczej nie pasowała bijąca po oczach radioaktywna zieleń xP
👍: 0 ⏩: 1
To zależy, jak bym narysowała resztę. Bo mogłam to zrobić dokładnie w tym samym tonie, co poprzednie dwa, wymienione w komentarzu odautorskim. I wtedy radioaktywna zieleń jak najbardziej by pasowała.
Tylko sprawa jest taka, że ja od dłuższego czasu staram się pozbyć tych bijących po oczach kolorków. które raz pasują do całokształtu, a raz nie. I nareszcie mi się to udało. Jestem w siebie dumna.
To teraz już mogę spokojnie wrócić do radioaktywności. Bo już wiem, że umiem inaczej.
👍: 0 ⏩: 1
końcówka mnie rozbroiła.
Na zdrowie wychodzi niektórym pracom nieużywanie i fajnie jakbyś używała stonowanych częściej. Jestem okropny. Wiem że to może być wbrew Twoim upodobaniom.
Avek to jakieś na żaglowcu robione?
👍: 0 ⏩: 1
Wiem, że niektórym pracom na zdrowie wychodzi.
Si. Na fińskim żaglowcu Joanna Saturna.
👍: 0 ⏩: 1
I ciągnęłaś te wszystkie sznurki? czy tylko robiłaś tam za damę?
👍: 0 ⏩: 1
Na tym żaglowcu robiłam za damę. A sznurki ciągnę na swojej żaglówce.
Zaś co do żaglowców, to przyjdzie czas, kiedy się zaciągnę. Upatrzyłam sobie Sørlandeta. Teraz tylko zebrać pieniądze i jechać do portu.
👍: 0 ⏩: 1
no tez ważne, jeśli nei najwazniejsze
👍: 0 ⏩: 1
Najważniejsze. Na pokładzie spędzasz bite dwa tygodnie. Nie ma jak się od tych ludzi oderwać choćby na chwilę.
Musisz się z nimi dogadywać albo wyskoczysz za burtę.
👍: 0 ⏩: 1
| Next =>