HOME | DD
vanitachi — +v+Acarya:LikeSimone
Published: 2009-07-03 09:32:29 +0000 UTC; Views: 2615; Favourites: 93; Downloads: 29
Redirect to original
Description
Jedna z moich ulubionych scen z pierwszego tomu ,,Acaryi" to moment, w którym Dominika mówi o pakcie z siłami piekieł, a Kama przedstawia Mayę. Ten rysunek zahacza już o autoparodię, ale nie mogłam się oprzeć: temat wdzięczny i na czasie, bardzo idący po linii moich aktualnych zainteresowań.Indeksy są wypisane na Simone Weil i Emily Dickinson, bo na tych dwóch niesamowitych kobietach próbowałam oprzeć charakter Lily. Jestem przerażona, bo chyba się udało.
A teraz ankieta Dominiki: czy jest coś (osoba, sprawa, idea, rzecz etc.) za co oddałbyś duszę?
+++
Lilianna from "Hybris" and "Acarya" by Vanitachi
Related content
Comments: 78
Zetknęłaś się kiedyś z "Simoun" lub inną twórczością Hayase Hashiby? Pewnie to tylko moja wyobraźnia, ale coś w tej twarzy kojarzy mi się z postacią z Simoun - [link]
👍: 0 ⏩: 1
Tego tytułu nie znam. Kojarzę początek "Blue", ale nie zrobił na mnie zbyt dobrego wrażenia. Może pomyliłam się w ocenie?
👍: 0 ⏩: 1
Niestety nie widziałam Blue, może kiedyś to nadrobię ^^
👍: 0 ⏩: 0
Zaintrygowałaś mnie Acary'ą. Nie śledzę komiksów, to i nie słyszałam o niej wcześniej, ale tym milej widzieć mi wpływy Simone już tutaj. I też występują u mnie różne wersje imienia Dominika. Ciekawe. Co do Twojej ankiety - moja odpowiedź zawierałaby się w dwóch bardzo krótkich słowach - Tak. Dis.
Pozdrawiam!
👍: 0 ⏩: 1
Boję się, że moją Dominiką będziesz rozczarowana. To raczej trzpiotowate dziewczę, które wiele swoich problemów zagłusza dzikim entuzjazmem wobec spraw niekoniecznie wartych zachodu.
Podobają mi się te odpowiedzi!
👍: 0 ⏩: 0
I love this drawing! The colors make me feel warm and happy!
👍: 0 ⏩: 1
You're very welcome! How are you?
👍: 0 ⏩: 1
Przecudowna, świetnie dobrałaś kolory, masz taki charakterystyczny styl, patrząc na nią od razu wiem spod czyjego warsztatu wyszła , tylko jak przesuwam wzrok na te indeksy to mi się przypomina, że za dwa miesiące czeka mnie Kampania Wrześniowa z anatomii prawidłowej człowieka T_T ...
A co do ankiety, to hmm... oddałabym duszę za wskrzeszenie pewnej osoby, którą straciłam dawno temu ;(
👍: 0 ⏩: 1
To bardzo poważna deklaracja. Trudno mi wyobrazić sobie stratę najbliższej osoby i smutek, jaki temu towarzyszy :C Więc nie powinnam się mądrzyć. Z rugiej strony - nie uważam, żeby śmierć mogła naprawdę rozdzielić nas z ludmi, których kochamy. I nie mam tu na myśli tego, że będziemy nosić ich w sercach czy pamięci. W mojej religii wierzymy, że człowiek jest jednością cielesno-duchową; dusza nie umiera nigdy, zaś ciało na pewnym etapie tracimy, a potem odzyskujemy (to samo, ale przemienione, takie, które nie cierpi, nie choruje). Dlatego czuję, że nie boję śię śmierci. Ale to wcale nie jest takie proste i oczywiste. Wiara chroni przed absolutną rozpaczą, ale gdyby zabierała cały smutek, to chyba nie byłaby prawdziwa. To znaczy - gdybyśmy nie czuli żalu i bólu, nie bylibyśmy ludźmi, a religia stanowiłaby prawdziwie tylko opium mas, czyli środek na znieczulenie.
Oh, jesteś na medycynie? Gratuluję Ci i podziwiam Cię! To wyjątkowo ciężkie studia i piękny zawód potem, też dający w kość (mój tata jest internistą, więc sporo słyszałam). Jestem pewna, że sobie poradzisz. Będę trzymać kciuki.
👍: 0 ⏩: 0
Heh. Dopiero po chwili, gdy razem z Fisherem(Koleżanką z klasy... tak, fanka Kisame) przyglądałyśmy się temu rysunkowi, skapłam się, że to, co trzyma, to Indeks
👍: 0 ⏩: 0
Tak, wtedy ładnie się pali.Większość ludzi jakich znam kupiło A-kissy.
👍: 0 ⏩: 1
Może się im ściółka dla chomików skończyła.
👍: 0 ⏩: 0
Pozwól że Cię zapytam - ile osób kupiło wasze doujiny?Tak tla statystyki.
👍: 0 ⏩: 1
Szczerze? Nie mam pojęcia. Ktoś chyba kupuje, bo czasami ludzie piszą "o, mam tomik Akatsukiss, jaki brzydki, zrobię z niego podpałkę do grilla" XD
👍: 0 ⏩: 0
Jejku, żeby ją dokładniej zobaczyć musiałam sobie prawie skręcić głowę. XD
No, ale rysunek bardzo ładny, te jej oczy są takie głębokie. 
👍: 0 ⏩: 1
Dziękuję serdecznie - nie zawsze udaje mi się uzyskać taki efekt, tym bardziej się cieszę
👍: 0 ⏩: 0
"A teraz ankieta Dominiki: czy jest coś (osoba, sprawa, idea, rzecz etc.) za co oddałbyś duszę?"
Wiesz, ile razy zadawałam ludziom to pytanie? A to, że też mam na imię Dominika, potraktuję jako przypadek...
Praca jest ciekawa, masz dosyć charakterystyczną kreskę (takie jest moje zdanie), co nie zmienia jednak faktu, że prace przykuwają wzrok...
👍: 0 ⏩: 1
Mam rozumieć, że ,,charakterystyczna kreska" to nie jest komplement? XD Pytam pro forma, wiem, że dużo mi brakuje ^^"
👍: 0 ⏩: 1
Wybacz, zakręciłam się ^^ miałam na myśli, że twoja kreska trafia do bliżej nieokreślonej grupy ludzi, a ja sama nie jestem w stanie powiedzieć, czy jest "ładna" dla mas, czy nie 👍: 0 ⏩: 0
Moja dusza jest moja i nie ma na świecie takiej rzeczy, za którą bym ją oddała. Ewentualnie na chwilę obecną sobie nie przypominam |D Lily wygląda cudownie, bardzo podoba mi się ta delikatna, ciepła kolorystyka. Żałuję tylko, że nie rozumiem co jest wypisane na tych tasiemkach co ma na ręce~
👍: 0 ⏩: 1
Dziękuję.Wiersz Alana z Lille i ,,Si omnes ego non".
👍: 0 ⏩: 0
Piękny rysunek 
Ale nie wiem, czy to moje zboczenie, skojarzył mi się Itaś 
👍: 0 ⏩: 1
A zapomniałam o ankiecie, myślę, że nie lubię jak mi ktoś rozkazuje, więc sprzedaż mojego jestestwa nie wchodzi w grę, bo jest tylko moje
Nikt nie będzie sobie miał mojego czegoś najważniejszego, czyli mnie samej za coś
Gra niewarta świeczki.
👍: 0 ⏩: 0
Nie, nie ma. Zabrzmi narcystycznie, ale za bardzo kocham siebie, żeby sprzedać komuś dusze
Śliczne usta. Najbardziej przykuwają uwagę.
👍: 0 ⏩: 1
Rozumiem. Ale, ostatecznie, zawsze czemuś/komuś się tę duszę oddaje - tak sądzę, gdy widzę, co absorbuje moją uwagę, o co się staram itd.
👍: 0 ⏩: 1
Jeśli duszę mogę podzielić, to oddałam bardzo dużo jej kawałków innym ludziom. Wydaje mi się, że w historii kilku ludzi jestem jako "ktoś, kto był ważny", więc może o to chodzi...? Ja jestem zbyt młoda, żeby oddawać za coś duszę. Tak mi się wydaje.
👍: 0 ⏩: 0
ładnie ci wyszła, jest taka realistyczna ^^
hmm... raczej nie, chyba nie ma takiej rzeczy. ale... nigdy nie mów nigdy
👍: 0 ⏩: 0
sliczne kolorki^^ choc nie pojmuje zamyslu dowrocenia obrazka do gory nogami^^' hm no coz ...^^'
tak: wiedza i wolnosc :> obie w wymiarze absolutnym:>
👍: 0 ⏩: 1
Pani Simone na pewno podpisałaby się pod tym wyborem. A ja podpisuję się pod nią.
👍: 0 ⏩: 2
Zastanowiłam się właśnie, skoro już chodzę po dev-arcie w ramach południowej kawy - czy wiedza absolutna nie jest ograniczeniem? Przecież rozwój polega na tym, że "nie wiem" - na ciągłej zmianie, poznawaniu nowego, doświadczaniu, wzbogacaniu. Wiedza absolutna wydaje mi się zastojem. Co do wolności absolutnej - tak.
👍: 0 ⏩: 1
Jeśli założymy, że wiedza absolutna jest boskim atrybutem - chyba nie. Natomiast w wypadku człowieka, który jakimś cudem posiadł wszystkie dostępne mu informacje i nie może dotrzeć do nowych (tak, jakby przeczytał wszystkie książki z biblioteki) - to faktycznie byłby dramat. Ani wiedza absolutna, ani wolność absolutna nam jednak nie grożą. Przy czym z wolnością też jest pewien paradoks. Z pewnego punktu widzenia Bóg nie jest wolny absolutnie. Np. w wizji chrześcijańskiej Bóg respektuje wolną wolę człowieka, a ta wola może Mu stawiać jakieś ograniczenia. Oczywiście wolność - ani wszechmoc - nie są wprost tożsame z "robię, co chcę". Dla ludzi wręcz "robię, co chcę" może być formą zniewolenia, bo nie zawsze to, co w człowieku najlepsze, czegoś chce.
👍: 0 ⏩: 1
Znasz pytanie-dowcip "czy Bóg może stworzyć kamień tak ciężki, którego sam nie mógłby podnieść"? To jeden z paradoksów, tym razem adj. wszechmocy. W wizji chrześcijańskiej, której? Bóg Starego Testamentu nie respektuje wolnej woli człowieka (regularnie każąc całe narody za każdą oznakę nieposłuszeństwa), zresztą moje spojrzenie na Stary i Nowy Testament bliskie jest chyba trochę Katarom - ale to temat na inną dyskusję. Co do ludzi - gdyby jakiś człowiek został obdarzony wszechmocą, wszechświat by eksplodował w niewyobrażalnym cierpieniu.
👍: 0 ⏩: 1
Tak, znany przykład, rozpatrywany całkiem serio. Dobrze sobie przypomnieć jakiś koan zen na tę okazję, bo inaczej człowiek wpada w pułapkę myślenia kategoriami binarnymi.
Chrześcijaństwo jako całość, a więc nie tylko Stary, ale i Nowy Testament (z naciskiem na Nowy). W zależności od odłamu zmienia się nieco ilość ksiąg biblijnych, zaliczanych do kanonu, ale żaden z nurtów nie rezygnuje z ewangelii (Marek, Mateusz, Łukasz, Jan).
Wolna wola nie wyklucza konsekwencji grzechu. Jeśli świadomie włożę rękę do ogniska, to się oparzę - ale to przecież nie wyklucza, że mam prawo do decyzji. Tyle że jedna jest, obiektywnie rzecz biorąc, idiotyczna.
Nie dziwię się, jeśli po lekturze ksiąg historycznych ST uznałaś, że taki zbiorowy wymiar kary jest niesprawiedliwy. Ale pamiętaj, że one były dostosowane do ówczesnych odbiorców, te kilka(naście) wieków p.n.e. Hermeneutyka biblijna (wypracowana, warto zaznaczyć, najpierw przez protestantów) każe interpretować Stary Testament w świetle Nowego. Poza tym nawet w Starym Testamencie masz dużo innych obrazów: Jonasz obraża się na Boga, bo Bóg nie chce niszczyć Niniwy; Rut, kobieta z plemienia Moabitów (wówczas najgorszych wrogów Izraela) zostaje prababką króla Dawida, Melchizedek jest wskazany jako wzór kapłana i zapowiedź Jezusa, chociaż nie był Żydem. Masz rację - byłoby okropne, gdyby czerpać obraz Boga tylko z niektórych ksiąg historycznych (i części psalmów złorzeczących). Katarzy byli bardzo wrażliwi na cudzą krzywdę i na pewno wolę ich oburzenie niż ludzi gotowych rozumieć te teksty dosłownie i nawoływać do "świętej wojny". Ale koncentrowali się na jednych tekstach ze ST, pomijając drugie. To fascynujący temat, zwłaszcza że w tradycji katolickiej Biblia przez długi czas funkcjonowała ledwie na obrzeżach zainteresowania (tu kościoły reformowane biją nas na głowę).
Co do ludzi - chyba masz rację, ale nie potrafię sobie wyobrazić obdarzonego wszechmocą człowieka. To już wtedy nie byłby człowiek (a na pewno nie tylko człowiek). Obawiam się, że ten wątek naszej rozmowy mnie przerasta.
👍: 0 ⏩: 1
Przyznaję bez bicia, że Biblię czytałam bardzo wybiórczo, niemniej przytoczone przez Ciebie fragmenty tym bardziej świadczą, jak jest niekonsekwentny. Zasady naginają się do odbiorcy, ówczesnych realiów co nijak ma się do koncepcji ponadczasowego Boga.
"Wszechmocny człowiek" był ciekawie poruszony w Star Treku - w moich ulubionych odcinkach z Q. Jak chcesz, to opiszę w mailu.
👍: 0 ⏩: 1
To jest niekonsekwencja z punktu widzenia Izraelitów, którzy chcieli mieć takiego Boga do szczucia na wrogów i uważali, że Mesjasz ma wygnać Rzymian.
Bóg chrześcijan objawił się w czasie, w konkretnym miejscu na ziemi. Nie mógł używać języka, którego tamci ludzie nie rozumieli. A i tak wiele fragmentów do nich nie dotarło. W ewangeliach jest dużo scen, w których Jezus mówi np. o tym, że prorocy Starego Testamentu zapowiadali cierpienie Mesjasza, czego im współcześni nie zrozumieli.
Jasne, jestem bardzo ciekawa, opisz, proszę.
👍: 0 ⏩: 0
hehehe^^ ehhh no tak trzeba tylko jak we wszytskim zachowac umiar a ja niestety jak zawsze przeholowuje i pragne wyzej wyminionych z calym moim dziecinnym nienasycenie XD
tak czy inaczej umiaru obu panim zycze;]
👍: 0 ⏩: 1
Zależy od definicji umiaru. Umiar jako pewnego rodzaju pokora-tak. A umiar jako poprzestawanie na byle czym- nie. Takiego umiaru Ci nie życzę.
👍: 0 ⏩: 1
hm ja osobiscie nigdy bym nie polaczyla umiaru z pokora, ale to ciekawa kombinacja:]
jak dla mnie umiar to nie dawac sie poniesc i zachowac kontrole
👍: 0 ⏩: 1
Czyli emocjonalne opanowanie, w tym znaczeniu?
👍: 0 ⏩: 1
o rany kolejne swietne okreslenie
hmm mi akurat wolnosc i wiedza nie zachodza na sfere emocji... za bardzo ( i moze to moj blad) sa raczej powiazane z umyslem i jego niepokojem, potrzeba ciaglego gromadzenia ( wiedzy ) i uwalniania sie (od wszelkiej masci wiezi)...kurcze dziwne wybralam sobie zycie
👍: 0 ⏩: 1
Zaciekawiłaś mnie - możesz zdradzić, na czym polega ten wybór?
👍: 0 ⏩: 1
| Next =>